پاداش نیکی، نیکی است

گاهی مجلسی تشکیل می شد و اکثر دوستان و یاران امام رضا (علیه السلام ) گرد وجود مبارک آن حضرت جمع می شدند و حضرت (علیه السلام ) نیز فرصت را منتغم شمرده جهت ارشاد و موعظه دوستان و یاران خود داستانهایی نقل می فرمود از جمله یک روز فرمودند : در گذشته ها میان قوم بنی اسرائیل خشک سالی شدیدی به وجود آمد به طوری که چندین سال طول کشید روزی زنی به سختی تکه نانی به دست آورد و خو است آن را بخورد اما فقیر و مستمندی از راه رسید و زن با خود گفت که این مرد زن من گرسنه تر است، پس از خوردن نان صرفه نظر کرده و آن را به مرد فقیر داد . این زن پسر فقیری داشت که از بیابان هیزیم می آورد . روزی در بیابان گرگی او را روبود . مردم به مادرش اطلاع دادند . مادر با اضطراب و پریشانی برای نجات فرزندش، دوان دوان به بیابان رفت . خداوند متعال که ناظر و عالم بر تمام رفتار و حرکات موجودات است و بر کلیه حوادث آگاه می باشد . حضرت جبرئیل (علیه السلام ) را فرستاد تا آن پسر را نجات دهد حضرت جبرئیل (علیه السلام ) بعد از انجام این ماموریت وقتی خواست از مادر و فرزند آن جدا شود به مادر گفت : ای بنده خدا ! آن لقمه نان را دادی و در عوض این لقمه را گرفتی همه این عنایات از سرچشمه رحمت الهی است و افرادی مشمول این عنایت می شوند که به دیگران نیکی و کمک کنند . امام رضا ( علیه السلام )‌به کسانی که مستحق بذل و بخشش هستند،‌بخشش نما . ولی اگر اهل بخشش نیستند تو همچنان اهل بذل و بخشش باش .